In de drukte op de fiets razen de auto's voorbij en denk je bij jezelf dat het toch heerlijk zou zijn als je vandaag wordt aangereden. Geen wens tot iets al te dramatisch, gewoon een ordinair oplosbaar probleem zoals een ongecompliceerde beenbreuk. Iets waardoor je uit pure overmacht even helemaal niets kan en niemand dat ook van je verwacht. Met gelukkig nog voldoende levenslust over stop je voor het rode stoplicht. Komt dit scenario je bekend voor? Dit betekent niet dat je acuut opgenomen dient te worden in een psychiatrische inrichting waar je uit bescherming van jezelf en de samenleving in hoog tempo in een weinig modieuze dwangbuis wordt gehesen. Hoogstwaarschijnlijk betekent het dat je het al iets (veel) te lang iets (veel) te druk hebt. Een weinig origineel maar daarom niet minder belangrijk probleem. Is een gips tot aan je lies op dit moment een aantrekkelijker vooruitzicht dan het vervolgen van je werkdag? Maak het bespreekbaar en herstel de balans. Je zult merken dat de wereld, wonder boven wonder, gewoon blijft draaien.
Emma
