Soms zeggen mensen dingen waarvan je wil schreeuwen van frustratie, ongeloof en afkeer. Afgelopen donderdag deed zich zo'n moment voor in het Europees Parlement. Voor iedereen die wilde schreeuwen maar dat op dat moment niet kon stond Iratxe García Pérez op. Hoe màg het zo zijn dat terwijl we wereldwijd met vrouwen én mannen vechten voor gelijke gerechten en gelijke kansen er nog dagelijks mensen op kunnen staan, met behoorlijke politieke invloed, die beweren dat vrouwen minder waard zijn. Die daarmee uitdragen dat het niet belangrijk is om te zorgen dat vrouwen veilig kunnen bevallen, dat het geen probleem is dat een pasgeboren meisje op een koude vloer blijft liggen omdat ze geen jongen is en dat het geen aandacht verdient dat een miljard vrouwen wereldwijd in aanraking komt met seksueel geweld. Misschien sterken opmerkingen als die van Korwin-Mikke de groep mensen wiens ontwikkeling om onverklaarbare redenen blijkbaar al lange tijd stilstaat. Wat dit soort opmerkingen gelukkig ook doet is het verenigen van het zogenaamde zwakkere, kleinere en minder intelligente deel van de bevolking. En ik durf te beloven dat juist de mannen me zullen steunen als ik zeg dat er weinig dreigender is dan een groep boze vrouwen!
Emma
