Op mijn tenen sluip ik door het ziekenhuis als een ervaren inbreker, op zoek naar de patiënt die we zojuist vanuit de SEH aan de acute opname afdeling hebben weten te verkopen. De arts gaat mij voor en met haar ooglampje schijnt ze de kamer in om een inschatting van de situatie te maken. De beste man die straks nog vertrok van de pijn ligt inmiddels onder de nodige pijnstilling heerlijk te slapen. In een dienst op de SEH staat je functie als arts, of in mijn geval als coassistent, soms compleet verdekt opgesteld achter het scala aan beroepen waar je activiteiten bij aan zouden sluiten. Als een ervaren marktkoopman probeer je je patiënten te slijten aan de afdelingen die enig raakvlak vertonen met het ziektebeeld van de patiënt. In een telefonisch monoloog die beter thuis zou zijn op het podium van de stadsschouwburg poog je de andere zijde te overtuigen van het feit dat jouw patiënt toch echt voorbestemd is voor dat ene vrije bed op de afdeling. Weer terug op de SEH ontpop je je in een handomdraai tot motivatie goeroe van het jaar 2016 om je patiënten met ondersteuning van je farmacologisch beleid de gezondheid in te "mental-coachen". Er is misschien veel gelogen in het beeld dat de wereld van het arts zijn gecreëerd heeft. Maar de veelzijdigheid van het vak, dat is de prachtige pure waarheid.
Emma
