Deze week wordt er actie gevoerd. Oudere artsen zeggen wel eens tegen ons dat we tam zijn geworden. "Vroeger werd er nog gedemonstreerd, jullie pikken te veel!" klinkt het dan. Op 27 oktober gooien we die tamme houding overboord en laten we ons als coassistenten horen voor het invoeren van een tegemoetkoming. Het argument dat wij als coassistenten nauwelijks tot totaal geen productieve arbeid leveren maakt me boos. Als dit zomaar gezegd kan worden dan heeft men duidelijk geen enkel idee hoe een dag als coassistent eruit ziet. Het klopt dat wij als coassistenten nog niet functioneren op het niveau van volwaardig arts. Geen enkele stagiair in welk vakgebied dan ook functioneert namelijk op het niveau van volwaardig beroepsbeoefenaar. Het zou ook nogal treurig zijn als dhr. Janssen met inmiddels 15 jaar ervaring in het bedrijfsleven gevloerd zou worden door Henk de stagiair. Ja het is een leerproces, maar het is veel meer dan dat. Het ziekenhuis is een plek waar coassistenten met gemak 50 uur per week direct samenwerken met artsen en verpleegkundigen om goede zorg te kunnen verlenen. Wie denk je dat er anamneses afneemt, lichamelijk onderzoek doet, bloed prikt, infusen prikt, meedenkt over diagnose en beleid, overdraagt, ontslagbrieven schrijft, contact opneemt met andere ziekenhuizen, uitslagen opvraagt bij het lab, de tijd neemt om een huilende patiënt en zijn familie gerust te stellen, uren achter elkaar in een onmogelijke houding assisteert op OK, zorgt dat medicatie lijsten kloppen en alert blijft op mogelijke fouten in overvolle ziekenhuizen waar AIOS-en op hun tandvlees lopen en ons met wanhoop in hun ogen aankijken wanneer ze zich herinneren dat donderdag een onderwijsdag is en ze het dus alleen zullen moeten doen? Ja lieve minister, Dat Doet De Co!

Emma